Σεξουαλική παραβίαση
Συμβουλεύστε και προστατέψτε το παιδί σας από σεξουαλική παραβίαση
Σύμφωνα με έρευνες το ποσοστό σεξουαλικής παραβίασης σε παιδιά κάτω των 18 ετών είναι 19% για τα κορίτσια και 8% για τα αγόρια. Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ¾ των παιδιών δε θα μιλήσουν ποτέ, λόγω της ντροπής, γι’ αυτό που τους συνέβη, τα ποσοστά αυτά σαφώς είναι μεγαλύτερα.
Η πλειοψηφία των δραστών είναι άνδρες και γνωστοί στο θύμα. Οι δράστες μπορεί να είναι από το άμεσο ή έμμεσο οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον. Η παιδική σεξουαλική κακοποίηση αποτελεί μορφή παιδικής κακοποίησης, κατά την οποία ένας ενήλικας, ή ένας μεγαλύτερος έφηβος εμπλέκει ένα παιδί σε σεξουαλική δραστηριότητα, παρά τη θέλησή του. Περιλαμβάνει, εκτός από βιασμό και παιδική αποπλάνηση, ασέλγεια, ακατάλληλο άγγιγμα του παιδιού ή το να υποχρεώνει κανείς το παιδί σε ακατάλληλο άγγιγμα, καθώς και έκθεση του παιδιού σε πορνογραφία ή γυμνό σώμα ή φωτογράφιση του παιδιού, που εμπεριέχει σεξουαλική διέγερση του δράστη. Συναντάται σε διαφορετικά πλαίσια, περιλαμβάνοντας το σπίτι, το σχολείο ή και χώρους εκμετάλλευσης της παιδικής εργασίας.
Το παιδί πρέπει να είναι προετοιμασμένο και υποψιασμένο, έτσι ώστε να μπορέσει να αντιδράσει σωστά σε μία σεξουαλική παραβίαση (από εμπειρία έκθεσης σε επιδειξία έως και αιμομιξία).
Γι’αυτό οι γονείς θα πρέπει να ενημερώσουν τα παιδιά ότι η αποπλάνηση από έναν ενήλικο είναι πράξη ηθικά απαράδεκτη και νομικά απαγορευμένη. Κανένας μεγαλύτερος ή ενήλικος δεν μπορεί να τα αγγίξει ή να τους ζητά να τον αγγίξουν χωρίς τη θέλησή τους. Να μη δέχονται δώρα από γνωστούς και αγνώστους χωρίς να το γνωρίζουν οι γονείς. Αν κάποιος πλησιάσει το παιδί με σκοπό να το αγγίξει ή να το γδύσει, αμέσως να φωνάξει και να τρέξει μακριά. Καλό θα ήταν το παιδί να γνωρίζει το τηλέφωνο και τη διεύθυνσή του από μικρή ηλικία, έτσι ώστε να μπορεί να ειδοποιήσει σε περίπτωση ανάγκης.
Μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον είναι σημαντικό να βιώνει τον σεβασμό των ορίων του σώματός του. Ιδιαίτερα όταν τα παιδιά μεγαλώνουν και πλησιάζουν στην εφηβεία, οι γονείς χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί με το γυμνό σώμα αλλά και τα χάδια, τα οποία ποτέ δεν πλησιάζουν τις ερωτογενείς ζώνες του παιδιού. Τέλος, το παιδί πρέπει να ξέρει πως δεν υπάρχουν μυστικά μέσα στην οικογένεια και πως μπορεί να συζητάει τα πάντα με τους γονείς του.
Βέβαια και οι γονείς θα πρέπει να καταλάβουν τυχόν σημάδια που θα τους δείξουν πως κάτι συμβαίνει στο παιδί τους. Τέτοια σημάδια είναι τα εξής:
– Εκδηλώνει ασυνήθιστη συμπεριφορά
– Εμφανίζει ανορεξία
– Ξεσπάει σε κλάματα χωρίς λόγο
– Αρνείται να κοιμηθεί και έχει διαταραχές στον ύπνο του
– Μιλάει πονηρά και με σεξουαλικά υπονοούμενα
– Προσκολλάται πάνω στους γονείς και αρνείται να κάνει πράγματα μόνο του
– Νιώθει άβολα με κάποιο άτομο, ακόμη και συγγενικό, που μέχρι πρόσφατα συμπαθούσε
Αν εντοπίσουν οι γονείς τέτοιου είδους συμπεριφορές, καλό θα ήταν να συζητήσουν με το παιδί, να το καθησυχάσουν και να του δώσουν να καταλάβει πως δεν ευθύνεται για ότι συνέβη. Είναι επίσης αρκετά πιθανό να χρειαστεί και η παρέμβαση κάποιου ειδικού στο σημείο αυτό. Μακροπρόθεσμα και εφόσον δεν ενισχυθεί η ανθεκτικότητα του θύματος σε σχέση με το ψυχικό τραύμα, μπορεί να οδηγήσει σε μακροχρόνιες δυσκολίες στην ενήλικη ζωή, όπως απουσία ερωτικής επιθυμίας, ψυχρότητα, ανοργασμία κ.α.
Η κλινική εικόνα ενός παιδιού/ εφήβου/ης με τραυματική εμπειρία σεξουαλικής κακοποίησης μπορεί να εκδηλώνεται ως:
- Κατάθλιψη
- Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες
- Σύνθετη Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες
- Άγχος, Διατροφικές Διαταραχές, Σωματοποίηση, Διαταραχές του ύπνου
- Παλινδρόμηση σε προηγούμενα αναπτυξιακά στάδια
- Προβλήματα συμπεριφοράς/ Εναντιωματική Προκλητική Διαταραχή
- Θυματοποίηση στην εφηβική/ ενήλικη ζωή
Η κλινική αξιολόγηση ενός παιδιού που έχει υποστεί σεξουαλική κακοποίηση μπορεί να περιλαμβάνει:
- Παιδοψυχιατρική Εκτίμηση
- Ψυχολογική Αξιολόγηση
